dinsdag 23 juni 2015

Puur geluk


Afgelopen vrijdag heeft Femm voor de eerste keer een nachtje bij opa en oma geslapen, Maud ging zaterdag logeren. Ik had het hele weekend dus (maar) 1 kind. Moet ik er wel even bij melden dat mijn vriend ook een weekendje weg was ;) Maar dan nog, ineens houd je tijd over. Tijd om op de bank te zitten en met een kop thee het nieuwe programma Puur geluk te kijken. Heb je het gezien? Ik moest denken aan de Supriseshow maar dan in een 'nieuw jasje'. Ik heb heerlijk genoten van alle geluksmomenten, maar van 1 in het bijzonder: het moment dat Giel Beelen de moeder van een zieke tweeling, die zeven weken te vroeg geboren zijn, verrast. Oef, dit verhaal komt behoorlijk binnen. Met tranen in mijn ogen, en ik ben vast niet de enige, heb ik naar het heftige verhaal van deze ouders gekeken. Ze hebben al veel tegenslagen gehad na de geboorte van hun tweeling: hun dochtertje had ademhalingsproblemen en hun zoontje ernstige hartproblemen. Op dat moment besef ik weer hoe dankbaar ik mag zijn met twee gezonde meisjes. Ondanks dat ze zes weken te vroeg geboren zijn, doen Maud en Femm het vanaf het begin goed. Natuurlijk waren de eerste weken in ziekenhuis spannend, een rollercoaster. Couveuse, hartbewaking, sondevoeding, lichttherapie... het is niet niks. Sowieso is het al een hele verandering wanneer je voor de eerste keer ouders wordt. Maar onze sterke meisjes deden steeds een stapje vooruit en dat is nog zo. Nu, ruim zeven maanden later, zijn ze druk aan het rollen, kletsen, eten ze groente en fruit, gaan ze binnenkort in de buggy (dan moeten de reiswiegjes alweer naar zolder, zucht...) en knuffelen ze wat af; met ons en met elkaar! #puurgeluk. 

Maak kans op WENDY Magazine!
wendyonline.nl

Wat was jouw geluksmomentje samen met je kind(eren) afgelopen weekend? Deel jouw verhaal en/of foto via Facebook. Het mooiste, leukste, grappigste moment krijgt WENDY Magazine nummer 3 cadeau! #jouwgeluksmomentje (t.w.v. € 5,95 - 'Wendy: Een zoektocht naar geluk' - i.s.m. Wind Publishing. D
eze actie loopt tot 1 juli 2015).

 



Tips die jou vast (ook) gelukkig maken: 
  • Heb je WENDY Magazine 'Een zoektocht naar geluk' al eens gelezen? Ik ben fan! En niet alleen omdat het blad 'WENDY' heet ;) Maar vooral omdat het een positief tijdschrift is: vol inspiratie, liefde, hoop, kracht en tips. Een magazine dat je een goed gevoel geeft en je met een glimlach leest.
  • Ken jij de stichting Earlybirds fotografie? Wij zijn zo blij met de foto's die in het ziekenhuis gemaakt zijn door een vrijwilliger van de stichting, Malou Peters. Elke keer als ik een foto van deze reportage zie, is dat een klein geluks- momentje. Wanneer jouw kindje(s) te vroeg is/zijn geboren en in het ziekenhuis liggen, kijk eens op de site


woensdag 17 juni 2015

Een dag met een gouden randje

Ooit zei een vriendin van mij: "Ik heb vandaag zo genoten, het was een dag met een gouden randje." Een uitspraak die mij altijd is bijgebleven en regelmatig kijk ik terug op een dag met 'een gouden randje'. Ik moet eerlijk zeggen dat nu de lente echt is begonnen, er nog meer gouden randjes zijn. Want wat is er mooier dan samen met je kindjes in het zonnetje op het grasveld te spelen of lekker te gaan zwemmen? Of samen met een vriendin te lunchen op het terras? Of tijdens een familiedag te picknicken in een recreatiepark? Het kan nu allemaal weer aangezien de temperatuur boven de 20 graden is en we allemaal spontaan vrolijker lijken te zijn. 

Nu heeft dat mooie weer ook een andere kant: we willen dan graag meer op pad. Nu lijkt dat natuurlijk geen probleem te zijn en vooral erg leuk. Dat is ook zo maar met een tweeling is het een hele onderneming. Ik zeur niet, het is een feit... Het duurt dus even voordat 'het gouden randje' van de dag begint. Ik moet nu denken aan een filmpje van cabaretier Michael McIntyre: 'People with no kids don't know' . Erg grappig en elke ouder moet dit zien, zo herkenbaar! Zo gaat het hier nu ook. Eerst was het alleen je eigen tas inpakken en gaan, maar nu moeten er ook "wat" spullen voor de kids mee. Neem bijvoorbeeld ons familieweekendje naar Zeeland afgelopen Pinksteren. Naast alle tassen gaan er twee campingbedjes, twee wipstoeltjes, een speelkleed, speelgoed en een tweelingwagen de auto in. O ja, en niet te vergeten luiers, (veel) spuugdoekjes, kleertjes (en extra kleertjes, want ze spugen regelmatig alles onder) en toiletspullen. Dan denk je: dit moet het zo ongeveer wel zijn tot je bedenkt dat je ook het fototoestel en filmcamera mee wilt nemen, want we willen het eerste weekendje weg natuurlijk wel vastleggen. Zucht, hebben we alles? O nee, oma had gevraagd nog wat spellen mee te nemen: hup, Party & Co en Scrabble leggen we ook nog in de kofferbak.Op naar Zeeland!

Gelukkig slapen de meiden heerlijk in de auto en eenmaal in Zeeland is het genieten. Met acht volwassenen is er altijd wel eentje die een fles wilt geven of het badje wilt doen. We eten buiten, huren een bootje, bezoeken een aantal steden en gaan niet al te laat naar bed (aangezien we nog last hebben van gebroken nachten). De meisjes spelen in hun peuterbox, liggen in de wandelwagen, genieten van alle aandacht en we knuffelen wat af. De dagen vliegen voorbij en voor je het weet zitten we weer in de auto richting huis. Nou ja, alles moet natuurlijk eerst ingepakt worden en thuis weer uitgepakt... Maar: het was zeker een weekend met een gouden randje!

P.S. Ken jij nog een leuke bestemming in Zeeland waar je samen met je kids naartoe kan gaan? Laat het mij weten!
Wij zaten dit jaar aan het Veerse meer. Erg mooi, maar volgend jaar lopen de meisjes en dan moeten we naar een andere locatie. Ik ben benieuwd naar de tips.


Tips van deze week:  
  • Wij hebben de tweelingwagen van Mountain Buggy (urban jungle). Een sportieve kinderwagen waarmee je gewoon door een deur kan ;) Wij zijn er erg enthousiast over! De wagen is niet al te breed waardoor ik de (meeste) winkels in kan en daarnaast gaat deze handig in en uit elkaar. Ik heb de wagen niet met andere vergeleken dus ben ik benieuwd naar jouw ervaringen. Welke (tweeling)wagen heb jij? En waarom ben je er wel/niet enthousiast over? Laat het mij en andere (toekomstige) ouders op deze pagina weten! 
  • Naar aanleiding van mijn blog over de draagzak, kreeg ik afgelopen weken van andere ouders op Facebook tips voor een ergonomische draagzak. Ik deel deze graag met jullie:
    1. Leuk dat je het dragen promoot! Ik gebruik zelf een Boba-carrier en een geweven draagdoek, erg fijn!
    2. Een paar voorbeelden van ergonomische draagzakken zijn: manduca, boba, tula, wompat, emeibaby, ergobaby. Ik ben begonnen met dragen door het af te kijken van mijn man ( hij is Nigeriaan).
 

woensdag 10 juni 2015

Mijlpaal!

Voordat onze meiden geboren werden, had ik nog wel eens 'tijd' om een tijdschrift te lezen: de Vriendin, de LINDA, Grazia maar ook het ANWB blad of de regiokrant. Ik dacht overigens dat ik toen al druk was, maar eerlijk is eerlijk; druk zijn we nu pas ;) Dus met pijn in m'n hart heb ik het abonnement op de LINDA opgezegd, aangezien ik dit maandblad niet meer in een maand uit las, en het ANWB tijdschrift van de laatste 4 maanden ligt nog in de plastic verpakking.

Maar nu oma even met de meisjes aan het wandelen is, lig ik in het zonnetje met de Vriendin voor m'n neus. Even tijd voor mezelf... Ik lees het artikel van Gemma, oprichtster van de Milestone Baby Cards. Ken je deze? Dit zijn kaartjes om de mijlpalen van je kind mee vast te leggen. Ondertussen wereldwijd bekend en ik zie de babyfoto's met deze kaartjes op social media steeds vaker voorbij komen. Een vriendin van mij gebruikt de kaartjes ook, wat een leuk idee! Ik had al meteen spijt dat ik ze niet had aangeschaft. Ondertussen waren mijn meiden toen al ruim drie maanden en ben je eigenlijk al te laat, aangezien je met het kaartje 'today I am 1 week old' begint. Baal baal... maar tegelijkertijd dacht ik ook: ik moet de kaartjes dubbel aanschaffen en het is weer dubbel werk. Want er zijn ook kaartjes met 'today I rolled over for the first time': Maud en Femm zijn dan wel een tweeling, deze mijlpaal vond niet op dezelfde dag plaats. Maar toch, ik baal... had ik ze nu toch maar aangeschaft. Ik hou van foto's en ben zo trots op mijn kinderen. Maar vraag me niet wanneer Maud voor het eerst glimlachte of Femm voor het eerst zelf een speeltje pakte. Ik heb geen idee, zonde! 

Dus ben je zwanger van een eenling of meerling? En vind je het leuk om de mijlpalen van je kind(eren) straks vast te leggen? Dan is het wellicht een idee om deze kaartjes aan te schaffen. Kan je er later geen spijt van krijgen ;) En meteen een tip: licht je man/vriend ook in, want de eerste weken/maanden na je zwangerschap kan je best nog wel eens wat vergeten, dus ook om die ene foto te maken.

Heb jij nog andere leuke ideetjes om de mijlpalen van je kind vast te leggen? Laat het mij weten!
Andere tips van deze week:
  • Houd je van schrijven? Koop een babyalbum waarin je alle momenten op kunt schrijven en waar je bijvoorbeeld foto's in kunt plakken. Ook leuk: houd een 9 maanden dagboek bij. 
  • Ook leuk zijn de 'Baby wish cards' van de HEMA. Dit zijn invulkaarten voor je kraambezoek: met drie vragen en een wens voor jouw kindje. Een mooie verzameling van lieve wensen, bijzonder leuk voor later.
  • Laat je kraamhulp ook iets opschrijven in bijvoorbeeld het babyalbum of op een kaart: hoe vindt zij dat je kind(eren) het doet/doen, wat hebben we meegemaakt etc.
  • Een babyalbum, 'Baby wish cards' of de Milestone Baby Cards zijn ook leuke cadeaus  voor een babyshower of als kraamcadeau (moet je wel snel op visite gaan ;). 
  • Een mooie tip van Gemma, oprichtster Milestone Baby Cards: 'Heb je een goed idee, blijf in jezelf geloven!' (uit Vriendin 13 mei 2015).

    P.S. 'today we are 7 months old'
    Een fotootje van onze meiden, zonder Milestone Card...

Beeld 1: Milestonecards.com


woensdag 3 juni 2015

Net als in Afrika: 1 baby op de rug en 1 op de buik!

Nepal, vorige maand twee keer getroffen door een aardbeving. Ik zie angstige en verdrietige mensen. Angst om hun dierbaren te verliezen, angst omdat alles wat ze hebben opgebouwd in 1 keer is 'weggeslagen'... De zwager van een goede vriendin van mij komt uit Nepal, misschien schiet het daarom wel extra vaak door mijn hoofd? Wat ik zeker weet is dat ik het (nog) moeilijker kan loslaten nu ik zelf kinderen heb. Met tranen in mijn ogen kijk ik naar de verschrikkelijke beelden.

Vaak denk ik: onze meiden hebben het maar goed. Als ze trek hebben, krijgen ze een fles of hapje en als ze een volle luier hebben, trekken we een schone aan. Zo vanzelfsprekend! Maar ik weet als geen ander dat dit niet voor elk kind geldt. Als ambassadeur van Doingoood Foundation heb ik in Kenia veel kinderen ontmoet die in de meest zware en heftige omstandigheden leven. Ook heb ik drie maanden in een weeshuis gewerkt met ruim 30 kinderen waarvan de ouders niet meer voor hen kunnen zorgen of overleden zijn. Hun achtergrond is schrijnend. Zelf hebben we nu al ruim zeven jaar een sponsorkind uit dit weeshuis: Manu, ondertussen 11 jaar. Een vrolijk en mooi mannetje! We hebben nu zelf twee mooie dochters, maar Manu hoort er ook bij. Zo kreeg ik vorige maand nog een audiobericht van hem waarin hij ons bedankte voor zijn verjaardagscadeau en met de vraag wanneer we weer naar hem toe kwamen? Ik ben ondertussen al vier keer in Kenia geweest maar probeer hem nu uit te leggen dat het met twee baby's moeilijker is om hem weer op te zoeken. Zijn reactie: 'Hoezo? Mark kan toch een baby in een draagzak op zijn rug doen en jij ook? Of, wanneer je alleen komt, doe je een baby op de rug en op de buik?' Heerlijk de logica van een kind: waarom moeilijk doen als het makkelijk kan? Zo doen ze het in Kenia ook! Soms 1 op de rug, 1 op de buik en 1 aan de hand, en dat lukt ook! Ik probeer hem er toch maar van te overtuigen dat het allemaal wat lastig zal worden. En dan heb ik het nog niet eens over de onrustige situatie in Kenia op dit moment, waar begin april nog 148 studenten op een universiteit werden vermoord door terreurgroep Al Shabaab. 
Natuurlijk hoop ik hem over een paar jaar weer te ontmoeten maar dan is hij een puber en zit hij misschien helemaal niet meer op ons en twee kleuters te wachten ;)

"Liefde is het enige wat zich vermenigvuldigt als je het deelt".
Dit staat op het geboortekaartje van onze tweeling. Een quote die mij ook altijd aan Afrika doet denken: deel jouw liefde, hoop en geluk en je krijgt er nog veel meer moois voor terug! 

Tips van deze week: draagzakken, vrijwilligerswerk en goed doen!
  • Lange tijd ben ik op zoek geweest naar een goede draagzak. Wanneer Maud of Femm huilerig is, vindt ze het heerlijk om even op de buik 'mee te hobbelen'. Uiteindelijk hebben we twee mooie buikdragers van BabyBjorn mogen lenen. De draagzakken Miracle en Original werken voor ons erg goed. De meiden vinden het fantastisch en wij hebben onze handen vrij. In plaats van de kinderwagen, nemen we ook regelmatig de draagzakken mee als we op pad gaan.
    Heb jij tips voor een goede draagzak? Laat het weten op mijn blog! Handig voor andere (aanstaande) mama's.
  • Heb je kids maar (ook) de droom om vrijwilligerswerk te gaan doen? Ik attendeer  je graag op de website van Doingoood Foundation. Hier vind je veel informatie over vrijwilligerswerk in Afrika. De Social Safari Experience is ook een aanrader, een inspirerende combinatie van reizen en vrijwilligerswerk in Afrika. Tip: maak deze reis samen met je gezin!
  • Geen vrijwilligerswerk of reizen maar wel een steentje bijdragen? Op de site helpen we je graag met het starten van je eigen actie!