woensdag 27 mei 2015

Slapen? Doe mij maar een feestje!

Dat een tweeling verschillend kan zijn, dat weten wij ondertussen. Dezelfde ouders, dezelfde zwangerschap, op dezelfde dag geboren... en toch zijn onze meisjes zo anders, al vanaf het begin! Maud is als eerste geboren, de kleinste maar vlug ;) Al vijf dagen voor de uiteindelijke bevalling werd ik opgenomen in het ziekenhuis, ons dametje was er klaar voor. Daarentegen zat haar zusje nog prima. Wat was het dan ook een schok voor haar toen ze 'ineens' na 34 weken op de wereld kwam. Eigenlijk zie je hier al het verschil in karaktertjes. Maud is ontzettend beweeglijk, wil overal bij zijn en dit betekent dat ze het liefst ook niet gaat slapen. Femm is ons dromertje, zit rustig te staren, laat zich af en toe flink horen, kijkt een keertje en valt al gauw weer in slaap. Verschillend dus, met als gevolg dat ik nog steeds geen ritme heb met beide dames. 

Soms gaat het een paar dagen goed: fijn, ze slapen 's middags gelijk dus ik heb ook even mijn handen vrij. Dit duurt hooguit drie dagen en dan... Maud heeft ineens geen zin meer om te slapen. Nou ja, zij houdt het dan tot 3 uur vol en dan is haar zus weer net wakker voor het hapje met als gevolg dat ik de hele middag een wakker kind bij me heb. We blijven oefenen en ik probeer consequent te zijn. Maar wat als ze gewoon niet gaat slapen?? Soms helpt een rondje wandelen maar dan moet het wel droog zijn (en tja, we wonen in Nederland). Of ze gaat even in de draagzak maar ook dan functioneer je zelf niet echt in het huishouden. Goed, uiteindelijk valt ze dan toch in slaap en kijk ik alweer uit naar de avond. Ook dan is onze kleine meid liever van de partij, ze houdt wel van een feestje, dan dat ze haar oogjes dicht doet: je zult eens wat missen! Afgelopen week heeft ze drie avonden tot bijna 22.30 uur bij ons gezeten. Wat we ook probeerde, slapen deed ze niet. Hoe fijn was het toen we op de vierde avond beide meisjes voor 21.00 uur op bed hadden liggen. Het slaapliedje, slaapknuffeltje en een dikke kus hielpen deze keer wel. We duimen dat het vanavond weer goed gaat... En tips zijn welkom :)

Tips: inbakeren, knuffeltjes en slapen in de kinderwagen
  • Toen Maud & Femm thuis kwamen uit het ziekenhuis vond ik het ledikantje te groot. Ik had achteraf spijt dat ik toch geen wiegjes had gekocht voor onze kleine meisjes. Ik ben toen op zoek gegaan naar een goede inbakerslaapzak en op advies van een vriendin heb ik de Puckababy aangeschaft. Bij ons een groot succes! Onze meiden werden er heel rustig van en gingen beter slapen. Na vier maanden merkten we dat Maud het niet meer prettig vond, ze wilde haar armpjes bewegen en toen hebben we gekozen voor de slaapzakjes van Puckababy. Daar slapen ze nu nog in.
  • Onze meisjes hebben twee 'vaste' knuffeltjes. In de wandelwagen het konijn knuffeldoekje
    van Happy Horse en in het bedje ook een konijntje (doudou) van Catimini, gekregen van hun oom en tante uit Parijs. Dit konijntje heeft aan de ene kant zijn oogjes open en aan de andere kant dicht. Zo kunnen we de meisjes straks 'leren' dat als het konijntje gaat slapen, zij ook gaan slapen. Ook vinden ze de kleurtjes en het patroontje erg mooi.
  • 's Middags leg ik de meiden altijd in de wandelwagen voor hun middagslaapje. Dit vinden ze fijner dan in hun bedje. Maar over maximaal twee maanden passen ze niet meer in de bakjes en moeten ze 's middags wel in hun ledikant gaan slapen. Iemand tips? Ik heb het namelijk al een aantal keer geprobeerd maar dan zijn de meiden zo weer wakker of willen niet gaan slapen.

zondag 17 mei 2015

Selfie

Ken je ze nog? De videorecorder, babyfoon zonder camera (die hebben wij overigens nu nog), het cassettebandje en fototoestel met fotorolletje waarbij je echt wel even nadacht of je die ene foto wel zou schieten, je kon er namelijk maar 24 maken. Nu klikken we gerust 15 foto's achter elkaar met de selfiestick, kiezen we de knapste uit en plaatsen deze online of downloaden we de babyfoon app op de iPad of iPhone. Ik heb geen ervaring met deze app want wij gebruiken dus nog de 'ouderwetse' babyfoon. Ik ben wel benieuwd naar de ervaringen, laat je het mij weten als je deze (of een andere vergelijkbare) app gebruikt?

Sinds de meiden geboren zijn, zit ik al helemaal vast aan mijn iPhone: alles voor die ene foto! Even een selfie met de girls, en dan hup op social media. Facebook kennen Maud en Femm ondertussen ook al goed en ik moet oppassen dat ik niet iets 'like' wat ik eigenlijk helemaal niet zo leuk vind, want die kleine vingertjes zijn erg snel (ook op mijn telefoon). De meisjes kunnen ook al swipen want ze zijn veel te nieuwsgierig naar de foto's die mama allemaal maakt. 

Dat maken van een foto gaat ook wel eens fout. Bijvoorbeeld vorige week op Moederdag. Natuurlijk het perfecte moment om een foto te maken samen met de meisjes, en dat moet dan ook meteen! Dit betekende dat Mark gestoord werd tijdens Studio Sport. Tja, zo'n eerste Moederdag moet je vastleggen toch?! En nu waren de meiden nog wakker... Het zonnetje scheen dus we vonden een mooie plek buiten op het bankje bij opa en oma. Opa Jos is onze thuisfotograaf. Hij houdt overigens ook van voetbal en door mij mistte hij dus ook een paar doelpunten... oeps! Gelukkig is naast voetbal fotografie zijn passie en neemt hij gerust 150 foto's in een uurtje tijd. Wij zijn hem dankbaar! Maar goed, dé foto moest dus worden gemaakt. Eerst even het een en ander verhuizen: andere plant op de achtergrond, potten weg... we zijn er klaar voor. Oma en papa staan gek te doen achter de camera dus de meiden lachen zich rot (wat zullen ze denken?). Papa schuift ook aan en zo worden er nog een paar prachtige familiekiekjes gemaakt. Nou ja, bij de vijfde foto hoor ik ineens een harde 'tok' en twee seconden later heeeeel hard gehuil van beide dames. Oeps, de hoofden tegen elkaar. Dat is dan zo'n moment dat je je best een slechte moeder voelt, alles voor die ene foto :( Gelukkig na veel kusjes en knuffels is het weer goed en kijken de meisjes samen met opa en Mark voetbal. Iedereen is weer in zijn element en ik maak de volgende keer maar weer een selfie. 

                                                        Fototips en meer!

  • Maud & Femm zijn zes weken te vroeg geboren en hebben drie weken in het ziekenhuis gelegen. In die periode werd ik door een verpleegkundige geattendeerd op stichting Earlybirds Fotografie, een stichting speciaal voor ouders van te vroeg geboren kinderen. Zij maken mooie fotoreportages van baby's in het ziekenhuis. Ik heb ons toen opgegeven en fotograaf Malou Peters heeft prachtige foto's gemaakt van onze meisjes, op vrijwillige basis en met heel veel liefde! Het was een bijzondere ervaring en het is zo fijn dat deze momenten zijn vastgelegd. De eerste periode, zeker in een ziekenhuis, is toch heel hectisch, nieuw, spannend en onzeker... Met deze foto's kunnen we die momenten altijd weer 'terughalen'.
  • Thuis maken we regelmatig een gezinsfoto met de selfiestick. Misschien is het een hype maar het is wel heel handig om leuke plaatjes te schieten van het complete gezin.
  • De eerste fotoboeken van onze meiden zijn klaar! Wat bijzonder om deze er af en toe bij te pakken en terug te gaan naar dat hele begin. Ik heb de fotoboeken bij HEMA fotoservice besteld. Persoonlijk vind ik het een handige tool en het eindresultaat is van goede kwaliteit.
    Ook heb ik via WIJ fotoservice twee leuke canvasdoeken voor de oma's besteld. Een cadeautje voor Moederdag. Ook een leuk idee voor Vaderdag!
    Extra tip: meld je aan voor de nieuwsbrieven. HEMA en WIJ hebben regelmatig leuke kortingsacties, dat scheelt weer in de portemonnee. Een tweeling kost al genoeg ;)
  • Twee leuke apps:
  1. Instacollage. Met deze app kan je jouw foto's in een collage zetten en gemakkelijk delen
    via social media.
  2. Howdy. Een originele app waarmee je zelf een kaart kan maken en versturen met je eigen foto of video.

woensdag 13 mei 2015

Bezoekje aan het consultatiebureau

Afgelopen maandag was het weer tijd voor een bezoekje aan het consultatiebureau. Zo'n afspraak duurt met twee kids ruim een half uur maar voordat je weg bent, ben je zo een uur verder... Eigenlijk moet ik een afvinklijstje maken: wat moet allemaal mee? De groene groeiboekjes (zo noemen ze deze terwijl ze blauw zijn, snap jij het?), hydrofiele luiers, dekentjes, luiers en billendoekjes... het is mij namelijk al regelmatig overkomen dat ze alles onder hebben geplast. En niet te vergeten: een lijstje met wat je wilt bespreken. Echt, als ik dit niet doe dan ben ik alles alweer kwijt voordat ik het bureau binnenloop. Herken je dat, dat die 'zwangerschapsdementie' maar niet over gaat? Overal in huis liggen lijstjes. Ik heb zelfs een aantal Flow weekly schriftjes gekocht waarin ik alles opschrijf en extra fijn: afvink. Meteen een tip want deze schriftjes zijn erg leuk en handig!

Ondertussen is het half 1 en moeten we echt weg. Mark is ook thuis en gaat mee. Met een tweeling is het fijn als er iemand mee gaat. Het is namelijk al een uitdaging om er eentje snel uit te kleden, stil te laten liggen voor het wegen en meten en de arts te kunnen verstaan tussen een beweeglijk en kraaiend kind, laat staan als je er twee bij je hebt. Dus fijn dat Mark een middagje vrij heeft. Vandaag moeten we met de auto want helaas is het bureau in ons dorp gesloten. En laat het nu net bijna 30 graden zijn. Kinderen in de maxi cosi, toch nog even de luier checken... Nee toch Femm?! Je had vanochtend toch al een volle luier en nu weer?? Goed, die had ik dus niet aan zien komen. Hup, weer uit de maxi cosi en snel verschonen. Tuurlijk, plas ook nog maar even van je af, rompertje wat nat maar geen tijd om deze ook nog te verschonen. Zien ze vast niet op het bureau. Snel weer aankleden en we moeten nu echt gaan, we hebben nog tien minuten. Eenmaal in de auto zien we dat er ingebroken is, dat kan er ook nog wel bij! Chagrijnig en gestrest haasten we ons naar het bureau. Gelukkig, we zijn op tijd en het is lekker rustig. We zijn alles weer vergeten als we horen dat onze meiden het super goed doen. Ze groeien goed, qua ontwikkeling lopen ze zelfs een beetje voor en we moeten vooral zo doorgaan!

Op de terugweg glimlachen Mark en ik naar elkaar: dit zijn zulke fijne berichten, vooral omdat ze zo klein waren toen ze werden geboren (Maud 1600 gram en Femm 1900 gram). We zijn trots op ze! We zetten de auto voor het huis en dan staat een vriendin uit de buurt klaar om te vertrekken naar het consultatiebureau. Haar zoontje is op dezelfde dag geboren als onze meiden, zo toevallig! Maar dan wil haar auto niet starten, stress! Wij weten precies hoe ze zich voelt, dus vragen of ze onze auto even wilt lenen? Dankbaar stapt ze in. Ondertussen zijn Maud en Femm in slaap gevallen en gaan wij even in de tuin zitten. Het is ondertussen 2 uur geweest en alles loopt weer anders maar het maakt allemaal niks meer uit. Wij zitten tevreden en gelukkig in het zonnetje. 


Tips van deze week: groente- en fruithapjes, luiermapjes en peuterbox voor onderweg
  • Onze meisjes krijgen elke dag een fruit- of groentehapje. Ik ben hiermee begonnen toen ze 4,5 maand oud waren. Hilarisch die gezichtjes wanneer ze de eerste hapjes krijgen maar daarna is het smullen! Bij ons zijn de fruitfavorieten: banaan, mango, appel en peer. Als groente vinden ze worteltjes, doperwten, broccoli en sperziebonen lekker. Bloemkool (nog) niet zo. Aanrader: ik zet de meiden altijd in een wipstoel en geef ze om en om een hapje met de handige lepeltjes van Munchkin. Deze lepels verkleuren als het hapje te warm is. Geen twijfel dus, erg handig! De Nederlandse variant zijn de lepels van Nuby.
  • De luiers en een klein pakje billendoekjes doe ik in een luiermapje in de luiertas, erg handig! Zo zit alles bij elkaar en is het makkelijk te vinden in die overvolle tas. Sites met leuke luiermapjes: liefkinderspul.nl, kaatje-en-ko.com, en bikkies.nl.
  • We hebben de Deryan Peuterbox besteld. Een lichtgewicht box die je tevens kunt gebruiken als reisbedje. Ideaal voor onderweg maar ook voor in de tuin of op het strand! De box is namelijk super snel in elkaar te zetten en neemt weinig ruimte in beslag. Zie ook dit Youtube-filmpje. Er is ook een babybox maar omdat we de meiden graag samen willen laten spelen, hebben de we peuterbox aangeschaft (ook vanaf 0 jaar). Omdat we verschillende uitjes en een vakantie op de planning hebben staan, lijkt dit ons een ideale oplossing. Uiteraard lees je binnenkort onze ervaringen.
Beeld: Flow Weekly Schriftjes, Pinterest, liefkinderspul.nl

zondag 10 mei 2015

Dubbelfeest!

Hoera! Onze meisjes zijn vandaag een half jaar oud en het is dus mijn eerste Moederdag. Dubbelfeest! Eigenlijk is het hier altijd dubbelfeest: twee lieve glimlachjes als je 's ochtends (of 's nachts) wakker wordt, vier handjes die je vastpakken, twee knuffels, vier mooie blauwe ogen die je aanstaren maar ook twee volle poepluiers (tegelijk), twee huilende gezichtjes, 16 flesjes op een dag (gelukkig hebben we die al terug weten te brengen naar negen flesjes) en twee keer spuug over je kleren, want uiteraard komt dat nooit op het spuugdoekje terecht. Het is aanpakken en doorwerken, maar het is vooral dubbel geluk. 

Afgelopen week ontving ik nog een appje van een kennis: "Respect jullie met twee kids! Als ik zie hoe druk je er al bent met 1, laat staan met twee." Het is druk maar in ons geval weten we niet beter. Het zijn onze eerste twee kids en ik ben zelf opgegroeid met een tweeling in ons gezin. Ja, mijn zusje en broertje, ondertussen 26 jaar, zijn ook een tweeling. Erfelijk bepaald dus. Je zou misschien denken: je wist dus dat de kans groter was dat je ook een tweeling zou krijgen? Eerlijk gezegd: "nee". Ik was er altijd van overtuigd dat het een generatie overslaat. Niet dus ;) Bij de 9-weken echo was het dan ook even schrikken. Hadden jullie dat ook andere tweelingmama's? Eerlijk is eerlijk, het is toch wel even wennen: van geen naar twee kids! Maar na een paar weken weet je niet meer beter en is het alleen maar leuk, fijn, bijzonder, mooi en vooral spannend. 

Tijdens mijn zwangerschap heb ik het boek 'Alles dubbel - Survivalgids voor startende tweelingmama's' gelezen, een aanrader.  Maar het viel tegen hoeveel er verder te vinden is. Nu, ruim een half jaar later, heb ik 'tijd' om een blog te beginnen. Hier schrijf ik mijn ervaringen als (tweeling)mama maar wil ik vooral ook tips & ideetjes delen en ben ik benieuwd naar jullie ervaringen en reacties. Niet alleen voor of van een tweelingmama maar een blog voor elke mama!

Misschien hebben jullie ook suggesties voor boeken, websites en/of apps?

Onze belevenissen & tips:
    • Aangezien onze meisjes te vroeg zijn geboren was ik te laat met het aanschaffen van een leuk nachtlampje. Afgelopen week was ik in Parijs en kwam ik terecht bij een leuk winkeltje ´la case de cousin paul´. Ik heb zelf de lamp samen kunnen stellen in de kleurtjes van de babykamer. Het is nu al een succes: de meisjes blijven kijken en kletsen gezellig bij alle kleurtjes die ze zien.
  •  We zien een klein wit puntje in Femm d'r mond: er komt een tandje door. Veel kwijlen dus en de koelbijtringen liggen al in de koelkast. Favoriet van onze meisjes: de Beanie Bites van Bright Starts. Gekregen van een vriendin, zij heeft deze gekocht in Amerika. Tja, dat is niet naast de deur. Ik ben dus op zoek gegaan en heb dit product dichterbij kunnen vinden: de Kinderplaneet in Belgie. Dit is een online shop, zie link hierboven.
  • Ik dacht tijdens mijn zwangerschap dat ik wonderkinderen zou krijgen: die van ons slapen vast snel door. Helaas... Maud heeft tot twee weken geleden niet doorgeslapen. En dan bedoel ik niet dat we er 1 keer per nacht uit moesten maar gerust zes keer. Na een telefoontje met het consultatiebureau hebben we besloten de meisjes tijdelijk apart te laten slapen. Ik vond dit erg lastig, je haalt ze voor het eerst 'uit elkaar'. Herkenbaar? Maar zo kon Femm rustig doorslapen en met Maud hebben we geoefend dat we niet meteen naast haar bedje staan. De eerste keer gingen we haar troosten daarna lieten we haar even 'zeuren'. Wanneer ze echt huilde, gingen we wel naar haar toe. En met resultaat: na 5,5 maand gebroken nachten slaapt ze nu al twee weken regelmatig door. Dus wanneer je ook tegen dit probleem aanloopt en je hebt nog een kamer over, laat je kinderen tijdelijk apart slapen. Wie weet slaapt iedereen binnenkort wel door!
  • Ik vond de eerste drie maanden ´s nachts pittig hoor: elke drie a 4 uur een flesje en dat maal twee... Gelukkig hadden vrienden ons geattendeerd op de Beaba fleswarmer. Een mooi apparaat die je 's nachts op je slaapkamer kunt zetten waardoor je niet naar beneden hoeft voor gekookt water of de magnetron. En met de Beaba is het flesje altijd precies op de juiste temperatuur. Ideaal!